یک دانشمند آمریکایی به این پرسش که چرا هوای سرد بویی متفاوت از هوای گرم دارد، پاسخ داده است.پاملا دالتون، دانشمند بوشناس در «مرکز حس‌های شیمیایی مونل» واقع در فیلادلفیا، معتقد است یکی از علل بوی متفاوت هوای سرد این است که مولکول‌های بو با افت دما، بسیار کندتر حرکت می‌کنند.
این بدین معناست که بوهای کمتری در روزهای سرد و در مقایسه با تعداد بوهای هوای مرطوب و گرم، وجود دارند.
درست به همین دلیل است که سوپ داغ بیشتر از سوپ سرد بو دارد و در روزهای گرم، زباله‌ها قوی‌ترین بو را در هوا پخش می‌کنند.
همچنین بینی‌های انسان در محیط سرد به خوبی عمل نمی‌کنند.
محققان مرکز مونل با بافت‌برداری از گیرنده‌های بویایی موجود در عمق درون بینی دریافتند که طی روزهای سرد، این گیرنده‌ها خود را اندکی بیشتر در عمق بینی فرو می‌برند.
دالتون معتقد است این موضوع احتمالا به عنوان واکنشی دفاعی در مقابل هوای خشک و سرد است.
آلن هیرش، عصب‌شناس و روانکاو در شیکاگو نیز بر این باور است هوای سرد، عصب سه‌قلوی حساس به محرک را تحریک می‌کند. این همان عصبی است که به هنگام پوست‌گرفتن پیاز، موجب سرازیرشدن اشک از چشمها می‌شود.
زمانی که بوها هر دو عصب سه‌قلو و عصب بویایی را تحریک می‌کنند، تجربه بوکردن متفاوت‌تر می‌شود.
هیرش همچنین بر این باور است: آنچه که ما انتظار داریم بو کنیم، اثر بزرگی بر بویی که واقعا به مشاممان می‌رسد، دارد.
هیرش گفت: تصوری که فرد از یک بو دارد، بر دوست‌داشتن آن و چگونگی درک این بو توسط وی تاثیرگذار است. بنابراین، بیرون‌رفتن در فصل زمستان و عادت‌داشتن به بوییدن برف یا بلوط‌های موجود در آتش، بر تفسیر وی از بوها تاثیر می‌گذارد.
