اگرچه دانشمندان تا حدی می توانند این کار را انجام دهند؛ اما این کار اصلا دقیق نیست. در سال 2001/1370، برایان کنوتسن از دانشگاه استنفورد آزمایشی ترتیب داد که در آن توانستبا استفاده از تصویربرداری تشدید مغناطیسی (fMRI) شادی را به تصویر بکشد. از شرکت کنندگان آزمایش که به یک اسکنر مغزی وصل بود خواسته شد تا به شکل های رنگی که روی یک صفحه ظاهر می شدند نگاه کنند.
به شرکت کنندگان گفته شده بود در صورتی که هنگام ظاهر شدن اشکال خاصی یک دکمه را فشار دهند مبلغی را به عنوان پاداش دریافت می کنند. در صورت ظاهر شدن اشکالی غیر از اشکال مشخص شده، هیچ پولی به شرکت کنندگان تعلق نمی گرفت.
پس از انجام آزمایش، شرکت کنندگان اظهار کردند هنگام مشاهده اشکالی که همراه با دریافت جایزه بود، احساس خوشحالی می کردندو تصاویر تهیه شده توسط fMRI نیز جریان خون را به ناحیه خاصی از مغز که مربوط به پداش است نشان می داد.
در آزمایش دیگری به شرکت کنندگان گفته شد به آنها یک نوشیدنی گرانقیمت داده شده و fMRI افزایش فعالیت عصبی مثبت را نشان داد. سپس در حالی که به شرکت کنندگان مجددا از همان نوشیدنی قبلی داده شد، به آنها گفته شدکه این یک مارک ارزان و معمولی است. این گفته باعث شد تا اعصاب و ذائقه آنها فریب بخورد و شرکت کنندگان در مقایسه با آزمایش قبل، احساس رضایت کمتری از خوردن همان نوشیدنی داشته باشند.
بنابراین بعضی مواقع fMRI می تواند به صورت یک لذت سنج عمل کند و به نوعی میزان شادی را نشان دهد؛ اگرچه در اینگونه موارد تنها مجموعه بسیار محدودی از پارامترها را می توان در نظر گرفت و نتایج خیلی هم دقیق نیستند.
