یک تیم اروپایی طی تحقیقات جدید اعلام کرده میانگین ضریب هوشی مردم در عصر ملکه ویکتوریا از میانگین ضریب هوشی مردم مدرن امروزی بیشتر بوده است.آنها ادعای بحث برانگیز خود را براساس زمان پاسخگویی (RT) به محرک های بصری که به صورت آزمایشی روی مردم اواخر قرن 18 میلادی تا روزگار مدرن امروزی انجام شده بنا کرده اند. محققان معتقدند هرچه زمان پاسخگویی به این محرک ها کمتر باشد هوشیاری در سطح بالاتری است.
عصر ویکتوریا به عنوان یکی از عصرهای سازنده در تاریخ بشری همواره از سوی تاریخ نگاران مورد توجه بوده است.
اختراعات، اکتشافات و موسیقی تحسین شده آن زمان، هنوز هم در دوران امروزی متجلی و طنین انداز است.
عصر ویکتوریا، سال های سلطنت او از 1837 تا 1901 یعنی زمان مرگش را در برمی گیرد. البته مقایسه ضریب هوشی مردم آن دوران با مردم امروز شاید غیرممکن بوده و حداقل با روش های سنتی امکان پذیر نباشد. بنابراین محققان زمان واکنش به محرک های بصری را به عنوان روشی جایگزین برای مقایسه سطح ضریب هوشی پیشنهاد کردند.
خود تست ها و آزمون های ضریب هوشی مدت هاست مورد بررسی موشکافانه قرار گرفته اند، چراکه بسیار یکطرفه عمل می کنند. مثلا سنجش میزان تحصیلات، معیارهای اجتماعی و دیگر عواملی که براحتی تعریف شده نیستند از جمله مواردی است که توسط تست های رایج IQ مورد بررسی قرار می گیرد.
سایر پژوهش ها نشان داده است سلامت کامل، وضع تغذیه و میزان خستگی می تواند نمره IQ را کاملا تحت تاثیر خود قرار دهد.
به همین دلیل تیم پژوهشی از RT به عنوان معیاری برای ارزیابی آنچه هوش عمومی نامیده می شود، استفاده کرده اند هر چند خودشان معتقدند این کار یک اندازه گیری از شناخت اولیه است.
محققان RT را به عنوان سنجه هوش کشف نکرده اند بلکه آنها از ادعاها و کشفیات دیگر پژوهشگران در طول سال ها استفاده کرده اند. پژوهش هایی که اثبات می کند RT راهی است برای اندازه گیری درست هوش حقیقی یک شخص. یک سنجه هوش که متاثر از سطح تحصیلات، بیماری، گذشته شخص و دیگر فاکتورها نیست.
با استفاده از چنین ادعاهایی تیم پژوهشی تست های RT موجود در فاصله زمانی بین سال های 1884 تا 2004 را مورد بررسی قرار دادند و دریافتند نرخ RT در این بازه زمانی به آرامی افزایش یافته است. برای مردان، این رشد از 183 میلی ثانیه به 253 میلی ثانیه بوده، در حالی که در زنان از 188 میلی ثانیه به 261 میلی ثانیه رسیده است.
پژوهشگران معتقدند این موضوع ثابت می کند مردم در طول زمان کمتر باهوش شده اند. آنها ادعای خود را با ارائه دلیلی برای کاهش هوش تقویت می کنند: مردم باهوش تر فرزندان کمتری نسبت به افراد کمتر هوشمند دارند.
البته به این ادعای تیم محققان اروپایی به عنوان یک ادعای بحث برانگیز نگاه خواهد شد. در ضمن هنوز هیچ اثباتی برای این مدعا که زمان واکنش بدرستی به عنوان یک سنجه هوش عمل می کند یا خیر ارائه نشده است.
همچنین اطلاعات موجود نشان می دهد محققان زمان واکنش مردم را در آزمایش هایی با سوژه های تصادفی اندازه گیری کرده اند. در واقع آنها آزمایش ها را بر مبنای اصول دقیق علمی بنا نکرده اند.
نکته دیگر توجه به اثر فلین است که پژوهشگران بر مبنای آن به این نتیجه رسیده اند که از جنگ جهانی دوم تاکنون میانگین ضریب هوشی افزایش یافته است.
