گروهی از تصویربرداران نشنال جئوگرافی به همراه زیستشناسی از دانشگاه نبراسکا لینکلن از زباندرازترین پستاندار جهان تصویربرداری کردند.این موجود که یک گونه کمیاب از خفاشهاست، درازترین زبان را در میان پستانداران دارد. این گونه که «خفاش شهدخوار لبلولهای» نام دارد، سال 2005 در اکوادور کشف شد.
این خفاش حدود پنج سانتیمتر طول دارد، اما طول زبانش به 9 سانتیمتر میرسد؛ یعنی زبان این خفاش یک و نیم برابر طول بدنش است.
ناتان موچالا زیستشناسی که به کشف این گونه در جنگل مهآلود آندین کمک کرده است، درباره این گونه خفاش میگوید: «این خفاشها میتوانند در نزدیکی سطح زمین پرواز کنند و از این نظر شبیه مرغ مگس هستند.»
تصویربرداران نشنالجئوگرافی با استفاده از دوربینهای ویدئویی با کیفیت تصویربرداری بالا موفق شدند برای نخستینبار از این خفاش هنگام مکیدن شهد یک گل لولهایشکل (Centropogon nigricans) تصاویری را ضبط کنند.
ویدئویی که نشنالجئوگرافی منتشر کرده است، این جاندار را در حال مکیدن شهد گل با زبان دراز خود نشان میدهد.
در تصاویر کلوزآپ این ویدئو زبان این خفاش مثل یک مار وارد گردن بلند گل میشود و زمانی که زبان به شهد میرسد، تغییرشکل میدهد و اطراف آن خاردار و دارای برآمدگی میشود.
درست پیش از این که خفاش زبان خود را به جای اولیه بازگرداند، برآمدگیهای اطراف آن از بین میرود و همین وضعیت موجب میشود شهد گل را تا جایی که میتواند بالا بکشد.
خفاش Anoura fistulata وقتی که از شهد این گل تغذیه نمیکند، زبان خود را در قفسه سینهاش نگهداری میکند.
گفتنی است تصویربرداران نشنالجئوگرافی برای گرفتن این تصویر از درازترین زبان دنیا به اکوادور سفر کردند.
موچالا و گروه وی با خفاشی که به دام انداخته بودند، در اکوادور منتظر آنها بودند. فیلمبرداری در یک چادر ویژه صورت گرفت که خفاش میتوانست در آن آزادانه پرواز کند. برای گرفتن تصویر زبان یک حفره کوچک در پایه گلدان ایجاد شد، آنها دوربین را درون این حفره قرار دادند و تصاویر کلوزآپ زیبایی تهیه کردند.
ابتدای کار، خفاشها به دلیل حضور انسانها و نور شدید دوربین ترسیده بودند و به گل نزدیک نمیشدند، اما سرانجام برای خوردن شهد به گلها نزدیک شدند.
موچالا درباره شیوه تغذیه و شکل خاص لبهای این خفاش میگوید: «تغییرات آناتومیک و رفتارهای تغذیهای این خفاش احتمالا با شکل گلهای زنگولهمانند و دراز Centropogon nigricans ارتباط دارد.
خفاش شهدخوار لبلولهای در هر بار تغذیه، مقدار زیادی از گرده گل را با خود به سمت گل دیگری حمل میکند و به این ترتیب به گردهافشانی این گل کمک بسیاری میکند.»