نتایج تحقیقات صورت گرفته در دو دانشگاه ادینبورگ و هرتفوردشایر فرضیه امکان تشخیص دروغگویی از روی حرکات چشم افراد را بطور کامل رد می‌کند.بسیاری از روانشناسان معتقدند که می توان با بررسی حرکت چشم، دروغگویی یا راستگویی افراد را تشخیص داد.
ارتباط بین حرکات چشم و صداقت در گفتار یک عنصر کلیدی در تعالیم برنامه ریزی عصبی- کلامی (NLP) است که شیوه ای برای بهبود زندگی با استفاده از تکنیک های روانی محسوب می شود.
یکی از جنبه های NLP شامل آموزش به مردم در خصوص ارتباط بین حرکت چشم و تفکرات فرد است. بر این اساس زمانی که افراد به سمت راست نگاه می کنند، در حال ساختن یا تصور یک رویداد هستند و این مسأله نشانه‌ای از دروغگویی فرد است.
برعکس زمانی که حرکت چشم به سمت چپ باشد، به احتمال زیاد فرد در حال بیاد آوردن یک خاطره است و این مسأله می‌تواند نشانه ای از راستگویی وی باشد.
محققان دو دانشگاه ادینبورگ و هرتفوردشایر با انجام چندین تست دریافته اند که نظریه تشخیص دروغگویی از روی حرکات چشم افراد صحت ندارد.
دکتر «کارولین وات» از محققان دانشگاه ادینبورگ تأکید می‌کند: درصد زیادی از مردم معتقدند که حرکات چشم می تواند دروغگویی افراد را مشخص کند، اما نتایج مطالعات ما این فضیه را رد می کند.
محققان برای اثبات این فرضیه از حرکات چشم یک گروه در حال راستگویی و دروغگویی تصویربرداری کردند. سپس از گروه دوم خواسته شد که با مشاهده این فیلم و بررسی حرکات چشم افراد، دروغگویی یا راستگویی آنها را مشخص کنند.
پروفسور «ریچارد ویسمان» استاد روانشناسی دانشگاه هرتفوردشایر نیز خاطر نشان می کند: نتایج آزمایش نخست هیچ ارتباط معناداری بین حرکات چشم و دروغگویی افراد را نشان نداد و آزمایش دوم نیز آموزه های NLP برای تشخیص دروغگویی را تأیید نمی کند.
نتایج این مطالعه در مجله PLoS ONE منتشر شده است.
