هر روز برای یک پدیده طبیعی تازه یک الگوی ریاضیاتی پیدا می‌شود و پدیده‌های ناشناخته برای ما آشناتر و قابل پیش‌بینی‌تر می‌شوند. این بار نوبت توفان‌های سهمگین است.
روز به روز الگوهای ریاضیاتی بیشتری برای پدیده‌های طبیعی مختلف پیدا می‌شود. این بار هم نوبت توفان‌های سهمگین است. بر اساس گزارشی که نیوساینتیست دیروز منتشر کرده، شدت توفانها از یک قانون ریاضی ساده پیروی می‌کند.
دانستن این مسئله می‌تواند به پیش‌بینی نحوه واکنش توفانها نسبت به تغییرات آب و هوایی که در پیش داریم کمک کند. محققین مرکز مطالعات ریاضی بارسلونا توفان‌های مهم سال‌های 1966 تا 2007 را بررسی کرده‌اند.
آن‌ها میزان انرژی آزاد شده هر توفان را بر اساس سرعت باد و طول مدت توفان محاسبه کردند. به نظر می‌رسد که توفان‌های متوسط که فراوان‌تر هم هستند، هر جا که باشند و در هر دریایی که پدیدار شوند، همه از یک الگو پیروی می‌کنند و فقط توفان‌های خیلی خیلی ضعیف و یا برعکس خیلی خیلی قوی از این الگو پیروی نمی‌کنند.
گروه محققین همچنین دمای سطح آب دریا را در زمان روی دادن توفان‌های مختلف بررسی کردند و متوجه شدند که بیشتر توفان‌های شدید در سال‌هایی که گرم‌تر بوده‌اند، اتفاق افتاده‌اند.
البته این احتمال وجود دارد که با افزایش گرمای زمین، شدت توفانها بیشتر بشوند، اما خب چون رو به سمتی می‌رویم که ممکن است دمای زمین به درجه‌ای برسد که تا به حال تجربه نکرده‌ایم، ممکن است برخی تغییرها و رویدادها قابل پیش‌بینی کامل نباشند.
