این جانداران با بو کشیدن هوا با استفاده از هر یک شاخکهایشان می توانند نقشه رایحه ذهنی را از محیط اطراف خود خلق کنند و سپس با استفاده از این نقشه مسیر بازگشت خود به خانه را پیدا کنند. کبوترها، موشها و حتی انسانها نیز قادر به بویایی استریو هستند اما مورچه ها اولین جاندارانی به شمار می روند که از این توانایی برای مسیریابی استفاده می کنند.
محققان اکولوژی شیمی در موسسه مکس پلانک با مطالعه بر روی مورچه های صحرایی با نام علمی Cataglyphis Fortis دریافتند توانایی مسیریابی آنها از حس بویایی شان نشات می گیرد. با آغاز هر روز، هر یک از مورچه ها آشیانه خود را ترک کرده و به سفرهای طولانی با طولی بیش از 100 متر می روند تا به جستجوی غذا بپردازند.
این جانداران پس از یافتن غذا می توانند از میان مسیری بیابانی و تقریبا بی نشانه مستقیما به آشیانه خود بازگردند، دانشمندان از گذشته می دانستند مورچه ها با استفاده از مجموعه ای پیچیده از نشانه های بصری قادرند بخش بزرگی از مسیر خود را بیابند اما اکنون دریافته اند این حشرات توانایی هایی بیش از آنچه تصور می رفت دارند.
برای آزمودن این توانایی محققان چهار رایحه مختلف را در اطراف ورودی آشیانه مورچه ها به وجود آوردند و با جابجا کردن این رایحه ها و قرار دادن رایحه ها در مناطق دورتر به آزمایش مورچه ها پرداختند.
نتایج نشان داد مورچه ها در حالت اول توانستند به سرعت آشیانه خود را بیابند و به این شکل استفاده از رایحه در مسیریابی به تایید رسید. اما زمانی که رایحه ها با یکدیگر ترکیب شدند مورچه ها گیج شده و توانایی مسیریابی خود را از دست دادند.
همچنین آزمایشها نشان داد مورچه های تک شاخکی نیز قادر به یافتن مسیر خود نیستند و این نشان می دهد این حشرات برای یافتن مسیر نیازمند دو شاخک و توانایی بویایی استریو هستند.
